طراوت باران

امامت اکبر و اصغر ندارد

ولایت مکتب و دفتر ندارد

«ولی» وصل است بر علم خداوند

«ولی» با علم مطلق خورده پیوند

«ولی» با اذن حق باشد سخنور

چه در گهواره باشد یا به منبر

«ولی» دارد به کف راه سماوات

که باشد سینه‌ی او عرش آیات

«ولی» بخشد به جان زندگی، نور

چه بی‌نام و نشان باشد چه مشهور

*****

بیا ایدل رویم امشب گدائی

به عرش «جود» این ذات خدائی

جواد آئینه‌ی «جود» الهی است

و در عرش خدا در پادشاهی است

سخاوت ریزه‌خوار خوان مولاست

جهان با اذن حق مهمان مولاست

محمد ، هست نام دلربایش

تمام اهل این عالم، گدایش

ز فرط زهد و تقوا ، او تقی شد

و معشوق دل هر متقی شد

کلید گنج عرفان و صفا اوست

طبیب قلب مظلوم رضا اوست

به هر چیزی که شاد از آن ، جواد است

وجود حضرت معصومه شاد است

به درگاهش همه عالم غلام است

که جود او روان بر خاص و عام است

به این باب‌الحوائج ، بارالها

روا فرما همه حاجات ما را

والسلام

محمد حسین صادقی